Over Rob

‘Dan ga ik toch mensen verzorgen’

Zei ik tegen mijn moeder toen ik nog jong was. Ik ben opgegroeid tussen de dieren op een boerderij in de Achterhoek. Toen we voor de tweede keer getroffen werden door de varkenspest besloten mijn ouders te stoppen met het bedrijf. De dieren waar ik zo graag voor zorgde en waar ik mijn toekomst in zag, waren weg. Wat moest ik nu?

Tien jaar was ik, het willen zorgen zat er dus al vroeg in. De stap naar de zorg was dan ook snel gezet. Ik begon met de opleiding Verzorgende IG en op mijn 16e kwam ik voor het eerst in aanraking met de ouderenzorg toen ik vakantiewerk deed bij Woonzorgcentrum Hyndendeal in Hummelo en later De Bleijke in Hengelo gld.

Ondanks een lastige jeugd, voelde ik mij tijdens het werken in de ouderenzorg als een vis in het water! Ik was trots op het werk dat ik deed, maar die trots sprak ik destijds niet echt uit. Zie je het voor je? Als 17-jarige in de kroeg, de plek waar stoere verhalen werden verteld. Anekdotes over oude billen en borsten als theezakjes. Nee, die vertelde ik als puber toch maar niet. Ik zag het bier van de jongens al doodslaan.

Humor als verbindende factor

In de jaren daarna maakte ik een overstap naar de jeugdzorg. Dit heb ik met ontzettend veel plezier en bevlogenheid gedaan. Het waren pure en waardevolle momenten met jongeren die niet wisten wat de toekomst hen zou brengen. Ook hier was humor de verbindende factor. Wat je geeft, krijg je terug zeggen ze weleens.

De dankbaarheid die ik ontvang, wil ik teruggeven

Na vier jaar kwam ik toch weer in de ouderenzorg terecht. En wederom voelde ik een enorme dankbaarheid. En die dankbaarheid wil ik graag teruggeven. De drang om van maatschappelijk belang te zijn voor onze ouderen groeide. Nooit gedacht dat dit samen zou gaan met vloggen. Ik had geen social media en je kon me gerust omschrijven als digibeet. Maar kijk nou, je bent zelfs op mijn website beland.

Ik ben trots dat ik jullie de ouderenzorg kan laten zien. Puur, liefdevol, met respect èn scherpe humor benader ik onze ouderen. Voor mij de kern van het vak. En die kern zijn we een beetje uit het oog verloren. In de zorg met Rob laat zien waar het om draait, in alle eenvoud. Wil je weten wat ik tot nu toe gedaan heb? Kijk dan rustig verder en wie weet treffen we elkaar. Tot snel!